Opis: Król Karol II: Wesoły monarcha Anglii: Zdjęcie rozpoczyna się sceną wprowadzającą, w której po raz pierwszy spotykamy Claveringa Maunsela, jedynego syna pułkownika Maunsela, w ich domu, „Zagroda Ovingdean”. Żegna się z ojcem i wyrusza, by walczyć w imieniu króla. Po raz ostatni żegna się ze swoją ukochaną. Dulcia Beard, córka kapelana, i odjeżdża. Następnie pokazane są przygotowania rywalizujących oddziałów. Cromwell i Roundheads zachowują wszelkie środki ostrożności na boisku, podczas gdy dla kontrastu mamy następującą scenę, przedstawiającą rojalistów wznoszących toast za króla. Następnie następuje kilka realistycznych scen przedstawiających ostatnią bitwę pod Worcester, w której rojaliści zostają pokonani przez Roundheadów, a król Karol jest zmuszony uciekać, ratując życie. Clavering Maunsel zostaje ranny i zaniesiony do domu w „Ovingdean Grange” przez swojego wiernego sługę, Johna Habergeona. W Grange kapitan Stelfax, dowodzący oddziałami Roundhead, podejmuje próbę uwięzienia go. Ucieka i udaje mu się zastrzelić obu jeźdźców Roundhead. Jego koń zostaje postrzelony pod nim na szczycie sześciometrowego nasypu, a oni, koń i człowiek, toczą się z góry na dół. Clavering może teraz uciekać pieszo. Nie odszedł daleko, gdy spotyka oddział jeźdźców, w którym rozpoznaje króla, oraz swoich przyjaciół, pułkownika Guntera i lorda Wilmota. Król jest w drodze na wybrzeże i chętnie zgadza się na ofertę Claveringa dotyczącą schronienia się w folwarku. Przejeżdżają przez starożytny most w Shoreham i wkrótce docierają do Ovingdean. Tutaj wesoły monarcha, czując się bezpieczny przed schwytaniem, oczarowuje towarzystwo swoją jowialnością. Jednakże kapitan Stelfax czuwał i po zebraniu żołnierzy otoczył dom i nagle i nieoczekiwanie wszedł do jadalni. Porywa króla i bierze do niewoli całą kompanię. Wyobrażamy sobie słynną ucieczkę z kościoła w Ovingdean i to, jak Claveringowi i królowi udało się zamknąć drzwi kościoła, a Stelfaks i jego ludzie byli w środku. Później widzimy dramatyczną ucieczkę ze szczytu klifu, kiedy dobry Nick Tattersal udzielił pomocy, a król został bezpiecznie doprowadzony do czekającego szkunera. Przedstawiono piękny obraz szkunera płynącego do przyjaznych wybrzeży Francji, podczas gdy Stelfaks ze szczytu klifu spogląda na utraconą nagrodę. Dochodzimy do przywrócenia władzy króla w roku 1660. Clavering wciąż pokutuje w więzieniu, kiedy Karol wyrusza w triumfalną procesję z Dover do Londynu. Pułkownik Maunsel i Dulcia dołączają do wiwatującego tłumu. Dziewczyna pamięta życzliwe zachowanie króla za czasów w Ovingdean i błaga go, aby uwolnił jej kochanka, na co tłum wiwatuje i wiwatuje. Zasłużona nagroda. W pałacu w Whitehall, otoczonym swoim wspaniałym dworem, król po królewsku wyraża swoją wdzięczność i jednoczy śliczną Dulcię z jej kochankiem, obecnie Sir Claveringiem Maunselem.